İslam felsefesi

slam felsefesini, İslami felsefe
ve İslam
dünyasında gelişen felsefi akımlar olarak iki grupa ayrılarak
değerlendirmek mümkündür.
Temelde özü itibarı ile dogmatik olan din ile
felsefenin beraber nasıl değerlendirilebileceği tartışmalı olsa bile,
İslam dünyasında felsefe orta çağ batı dünyasından çok daha müsamahalı
karşılanmıştır. Bunun bir nedeni İslam dininin temel esaslar dışında
ferdi düşünceye serbestlik tanıması, imani esasları alenen zedelememek
şartıyla düşünceye verdiği özgürlük, diğer bir nedeni de akli ilimlerin
gerek siyasi otoriteler gerekse dini otoriteler tarafından sürekli
desteklenmiş olmasıdır.Bu sayede İslam coğrafyasında ve özellikle Arap
dünyasında felsefe gelişmiş,gelişen felsefe de formel,doğa ve insani
bilimlere de katkılar sağlamıştır.O dönemin Batı dünyasından oldukça
üstün bir konuma sahip olan İslam felsefesi 14. yüzyılın sonlarına kadar
zirvede tutunmuştur.
İslamî
Felsefe


İnsanlık
tarihi
boyunca felsefenin
konusu olan insanın kendisini, başkaları ve kainatla olan ilişkisini,
ve doğaüstü güçlerin varlığı/yokluğunu, İslamın
temel esaslarını zedelemeden, yahut onlardan yola çıkarak akli
delillere dayalı ve sistemli bir şekilde yorumlama ve izah etme
temelinde gelişmiş İslam ilimlerine İslami felsefe denebilir.
İslami felsefe tarihi süreç içerisinde pek çok dal ve okullara
ayrılmıştır.
İslam dininin itikadi esaslarının akli deliller esas alınarak
incelenmesi, değerlendirilmesi ve izahi İslami felsefenin onemli bir
ruknunu olusturur ki bunun sistemli hale getirilmis haline ilm-i kelam denilmektedir.
İtikada ait meselelerin akıl perspektifinde değerlendirilmesinde
zamanla farklı okullar oluşmuştur. Bunlara itikadi mezhepler
denilmektedir. Başlıcaları:

• Selefiyye
  
• Maturudiyye
  
• Eş'ariyye
  

olarak sıralanabilir.
İslam Felsefesinde daha çok tasavvufi
konuların ele alındığı ve değerlendirildiği saha, yer yer tasavvuf
felsefesi
olarak isimlendirilmişse de, tasavvufun tanımı gereği bu tabirin genel
kabul gördüğü söylenemez.
İslam
Dünyasında Gelişen Felsefî Akımlar [değiştir]


İslamiyetin Hicri 1. asırda hızla gelişmesi ve yayılması ile birlikte
önceden müslümanların kendilerine yabancı olan kültürlerle etkileşimi
artmıştır. İslamiyet'in akla verdiği önem ve serbesti, bu yeni
kültürlerde mevcut felsefi birikimin tercümeler vasıtası ile hızla
müslüman ilim adamları arasında yaygınlaşmasını da beraberinde
getirmiştir. Henüz sistematik felsefe kültürü gelişmemiş olan müslüman
arapların Yunan felsefesi ile bu ilk tanışıklıkları daha ziyade edilgen
nitelikte ve etkilenme şeklinde olmuştur denebilir.
Her ne kadar, farklı bir kültürde yeni gelişen bu felsefenin içerdiği
ekoller İslami temel esaslardan uzaklaşmamaya çalışmış olsalar da,
Yunan felsefesi etkili olmuş ve itikadi esaslarla çelişen çeşitli
ekoller de ortaya çıkmıştır.Fakat bu ekoller İslami esasları kabul eden
ekollere göre azınlıktadırlar.İslam filozofları Yunan felsefesinde
özellikle Platon ve Aristo gibi düşünürlerin görüşlerini benimsemişler
ve bunu İslam düşüncesiyle birleştirmişlerdir. Geneli itibariyle bu
sistemi kuran 2. Öğretmen de denilen " Farabi "
dir.Farabi'den sonra İslam'ın Tanrı anlayışıyla rasyonalizmi diğer İslam
filozofları da birleştirmişlerdir.
İslami felsefe ile kelam bir süre birlikte yürümüş.Daha sonra genel
olarak felsefe ekolü ile kelam ekolü arasında önemli görüş ayrılıkları
çıkmış ve İslami ilimlerde felsefeden ayrı bir yere sahip olmuştur.
İtikadi konularda felsefe ekolü ile kelam ekolü arasında görüş
ayrılıkları mevcuttur. Her ne kadar bu iki farklı grubun düşünceleri
diğer grup ve mezheplere oranla daha akli bir bazda olsa da, kelam
felsefeye oranla klasik dini itikada ve nakile daha yakındır. İslam
filozofları ve felsefi ekoller ise itikadi konularda daha çok aklı baz
alırlar ve akıl ile naklin çeliştiği yerlerde aklı tercih eder, çoğu kez
nakli tevil ederler.
İslam dunyasında ortaya çıkan felsefi yaklaşımlar ve pek cok
hususiyetleri ve ozellikle dine bakışları açısından farklılık
arzederler.Fakat Maddeciler hariç tüm ekoller İslam'ın tevhit anlayışı
esaslarına çok yakınlardır.Bu ekoller geneli itibariyle
Tanrı,ruh,vahiy,peygamber,kutsal kitap vb. dinsel varlık ve kavramları
kabul ederler.
Başlıcaları:

• Tabiat
  felsefesi
  
  
  
  • Tabiiyyun (Naturalistler)
    
  • Dehriyyûn (Maddeciler)
    
  • Bâtınîlik
    
  
  </li>
  
• Meşşâîlik
  
• İşrakîlik
  

ve felsefi bir tabanda olsa da felsefi ekolden bağımsız olan kelâm.
İslam Felsefesi tarihinde ekol kurmamış ve bir ekole de bağlanmamış
birçok önemli filozof ve felsefe vardır, buna İbn Haldun ve onun tarih
felsefesini örnek olarak verebiliriz.

FElsefe Ah Ne Zor dersn Tşq Ederm :(